اندازه گیری دیاستازی در عسل توسط آزمایشگاه معیار دانش پارس

مقدمه ای بر آزمون دیاستازی در عسل

آنزیم چیست؟

تمام موجودات زنده (زنبورهای عسل یا انسان) آنزیمهایی را برای تأمین مواد مغذی مورد نیاز خود تولید می کنند. همه مواد غذایی ، گیاهی یا حیوانات حاوی آنزیم هستند.

آنزیم های گوارشی در دستگاه گوارش کار می کنند تا غذاهای ما را تجزیه کنند، بنابراین به اندازه کافی کوچک می شوند تا جذب شوند. آنزیم های بدن ما با افزایش سن کاهش می یابد. هنگامی که ما غذای بیش از حد فرآوری شده را می خوریم (حرارت دادن آن در دمای بیش از 60 درجه سانتیگراد) باعث کاهش بیشتر آنزیم ها می شود.

عدم وجود آنزیم ها ممکن است منجر به خستگی مکرر، سرگیجه، عدم تمرکز ذهنی، درد عضلات، سوء هاضمه، عدم اشتها و کمبود قند خون شود. میوه و سبزیجات تازه و خام، منبع بسیار خوبی برای آنزیم ها هستند و به عنوان مکمل مورد نیاز بدن می باشند.

نکته ی قابل توجه این است که:

هنگامی که بدن ما به درستی هضم مواد غذایی را انجام ندهد، مواد مغذی اصلی موجود در مواد غذایی هدر رفته و مشکلات گوارشی به وجود می آید. این موارد به شکل عوارض جانبی ناخواسته مانند یبوست ، اسهال ، نفخ ، گاز و بسیاری از دردهای مرتبط با معده به وجود می آید. به همین دلیل مهم است که بدانید بدن شما فاقد چه آنزیمی است . بدون داشتن سطح مناسب آنزیم های اساسی ، مشکلات سلامت جسمی ایجاد می شود.

اگر تصمیم دارید بدن خود را با آنزیم های خاصی تکمیل کنید ، انتخاب محصولی که دارای ترکیبات بسیار خالص باشد بسیار مهم است. دیاستاز یکی از آنزیم های ضروری است که یک بدن سالم برای سیستم هضم مناسب نیاز دارد.

آنزیم دیاستاز (Amylase-α )

دیاستاز یکی از آنزیم های غالب در عسل می باشد، که در کنار آنزیم هایی همچون اینورتاز و گلوکز اکسیداز در طول جمع آوری و رسیدن شهد گل توسط زنبور عسل تولید می شود.
یک واحد از فعالیت دیاستاز به عنوان مقدار آلفا آمیلاز تعریف شده است، که باعث می شود 0.01 گرم نشاسته در یک ساعت در دمای 40 درجه تجزیه و به قندهای زنجیره ای کوتاه تبدیل شود. نتایج دیاستاز به دست آمده در هر گرم عسل برحسب (DN) بیان می شود.

کاهش فعالیت آنزیم ها در شرایط احتمالی گرم شدن و / یا نگهداری نامناسب آن وجود دارد. گرم کردن عسل آنزیم را تخریب می کند ، به همین دلیل دستورالعمل اتحادیه اروپا حداقل مقادیر دیاستازی را بیان می کند.
بسیاری از دانشمندان در سراسر جهان ، دیاستاز را به عنوان اولین آنزیمی که تاکنون یافت و مستند شده است ، می دانند. اهمیت دیاستاز در این است که نشاسته را به مالتوز و سپس به گلوکز تجزیه می کند. این روند از بین بردن نشاسته ها، به یک منبع قابل استفاده برای عملکرد درست بدن انسان برای و سالم بودن انسان ضروری است.

اکنون آنزیم دیاستاز:

نه تنها در مالت، بلکه در دانه جو ، گیاهان ، شیر و حتی بزاق خود ما نیز یافت می شود. آنزیم های موجود در بزاق ما در واقع گلوکوآمیلاز و آمیلاز هستند. در بعضی موارد ، افراد به اندازه کافی در بزاق خود آنزیم تولید نمی کنند که منجر به مشکل در هضم کربوهیدرات ها می شود.
در صورتی که مقدار آمیلاز در بدن برای هضم غذاهایی مانند غلات و سبزیجات کافی نباشد، در این هنگام مصرف مواد غذایی حاوی آنزیم دیاستاز، آمیلاز مورد نیاز را فراهم می کند. شایان ذکر است که هرچه مقدار دیاستاز در بدن ما کاهش می یابد ، مقدار آمیلاز نیز کاهش یافته می یابد.

وقتی این اتفاق بیفتد ، افراد عوارض جانبی مانند ریفلاکس اسید ، سوء هاضمه ، شکم و ناراحتی معده را تجربه می کنند.

آنزیم دیاستاز در عسل:

آنزیم های غالب در عسل عبارتند از: دیاستاز (آمیلاز) ، اینورتاز و گلوکز اکسیداز. بسته به نوع منبع گل ، برخی دیگر از آنزیم ها از جمله کاتالاز و اسید فسفاتاز نیز می توانند وجود داشته باشند. آنزیم ها در عسل نقش مهمی دارند و به خواص عملکردی آن کمک می کنند و به عنوان ماده ای بی نظیر، عسل را به محصولی بسیار پیچیده تر از شیرین کننده های دیگر تبدیل می کند.

شهد مورد استفاده زنبور عسل، حاوی آنزیم ها است. به دلیل منابع مختلف شهد ، فعالیت آنزیم در عسل های مختلف نیز بسیار متفاوت خواهد بود.

به عنوان مثال:

عسل زنبور عسل فعالیت آنزیمی بالایی دارد در حالی که عسل اربوتوس تقریباً هیچ فعالیت آنزیمی ندارد ، زیرا در اواخر پاییز تولید می شود و فعالیت غده در زنبورکاهش می یابد. عسل خام به میزان زیادی به آنزیم های مورد نیاز در بدن ما کمک می کند ، اگرچه این مواد در مقادیر کمی در عسل یافت می شوند.

با این حال ، آنها به طور هم افزایی با سایر مواد کار می کنند و از سلامتی ما حمایت می کنند.

شیر و عسل منابع طبیعی دیاستاز هستند که اگر احساس می کنید بدن شما با کربوهیدرات هایی که مصرف می کنید موافق نیستید ، می تواند به تسکین این علائم کمک کند.

دیاستاز نیز به صورت مکمل موجود است زیرا بسیاری از افراد تحمل لاکتوز ندارند و عدم وجود شیر در رژیم غذایی آنها منجر به کمبود دیاستاز می شود. هدف اصلی آنزیم ها ، طبیعی یا مکمل این است که مطمئن شویم بدن ما از غذایی که مصرف می کند بیشترین استفاده را می برد.

اندازه گیری دیاستازی در عسل توسط آزمایشگاه شیمی

اندازه گیری آنزیم دیاستاز (α -Amylase ):

اندازه گیری دیاستازی در مواد غذایی و به ویژه عسل توسط آزمایشگاه معیار دانش پارس
معیار دانش پارس یک آزمایشگاه مستقل و خصوصی است که با مجهز بودن به پیشرفته ترین دستگاه های آزمایشگاهی، آزمون های مرتبط را بر اساس استانداردهای ملی وبین المللی انجام می دهد. مهمترین نکته در انتخاب یک آزمایشگاه حصول اطمینان از کیفیت و صحت نتایج است.

معیار دانش پارس با داشتن گروهی از متخصصان با تجربه آزمایشگاهی در زمینه آزمون های مختلف و همچنین برخورداری از تاییدیه های معتبر ملی و استانی نظیر گواهینامه تایید صلاحیت آزمایشگاه براساس استاندارد ISO/IE C17025 از مرکز ملی تایید صلاحیت ایران، تاییدیه آزمایشگاه همکار استانی و پروانه بهره برداری آزمایشگاه مجاز از سازمان غذا و دارو … به بررسی کیفیت و ایمنی این محصولات می پردازد. این آزمون در آزمایشگاه معیاردانش پارس قابل انجام می باشد.