آزمون باقی مانده ی آفت کش ها در مواد غذایی ( نمونه عسل)

مقدمه ای بر آزمون باقی مانده ی سموم در مواد غذایی:

آفت‌کش یک ماده یا ترکیبی از مواد مورد استفاده برای از بین بردن آفات است. باقی مانده‌های آفت کش ها ممکن است در زیر لایه‌ای که حشرات تغذیه می‌کنند وجود داشته باشد، بنابراین این جنبه نیز باید در نظر گرفته شود.

گرایش کلی به سمت استفاده گسترده و بیش از حد آفت‌کش‌ها برای محافظت از محصولات غذایی در برابر حشرات یا بیماری‌ها در بین کشاورزان در جوامع زیاد شده است.

استفاده از کودها، آفت‌کش‌ها و دیگر مواد شیمیایی موجب آلودگی خاک و آب می‌شود. مطالعات اخیر نیز وجود آفت‌کش‌ها را در آب سطحی و آب‌های زیرزمینی نزدیک به زمین‌های کشاورزی در سراسر جهان گزارش دادند.

آزمون باقی مانده ی آفت کش ها در مواد غذایی

برای شناسایی چنین باقیمانده‌های آفت‌کش‌ها در خاک و آب، از روش‌های طیف‌سنجی جرمی استفاده کرد.

پسماند سموم دفع آفات به آفت‌کش‌ها اشاره می‌کند که ممکن است بعد از اعمال بر روی محصولات غذایی، بر روی آن یا در غذا باقی بمانند. حداکثر میزان مجاز این باقی مانده در غذاها معمولا توسط نهاده‌ای قانونگذاری در بسیاری از کشورها تصریح می‌شود

بسیاری از این مانده های شیمیایی، به ویژه مشتقات آفت‌کش‌ها، تجمع بیولوژیکی را نشان می‌دهند که می‌تواند تا سطوح مضر در بدن و نیز در محیط ایجاد شود. مواد شیمیایی پایدار را می توان از طریق زنجیره غذایی و در محصولاتی چون گوشت، ماکیان و ماهی، روغن‌های گیاهی، آجیل و میوه‌ها و سبزیجات مختلف شناسایی کرد.

سالیانه آفت‌ها و بیماری‌های گوناگونی فرآورده‌های کشاورزی را در هنگام مراحل تولید و انبار سازی مورد حمله قرار داده و موجب کاهش کیفیت و میزان تولید آن‌ها می‌شوند.

کاهش باقی مانده ی آفت کش ها در مواد غذایی

به‌منظور کاهش آسیب برآمده از آفت‌ها و حفظ کیفیت فراورده‌ها، به‌کارگیری روش‌های گوناگون مدیریتی رواج یافته است. در میان این روش‌ها، مدیریت شیمیایی با استفاده از آفت‌کش‌ها به دلیل کارکرد سریع، هزینه‌های پایین و سادگی کاربرد در سنجش با دیگر روش‌های مدیریتی روند رو به رشد بیشتری را داشته است.

بااین‌وجود، یکی از پیامدهای ویرانگر انجام سم‌پاشی‌های بی‌رویه بر روی فرآورده‌های کشاورزی، بر جای ماندن باقی‌مانده آفت‌کش‏ ها در آن‌ها در دوره پس از برداشت بوده که سبب ایجاد نگرانی‌های جدی در زمینه سلامت مصرف‌کنندگان گردیده است. ازجمله اثرات سوء آفت‌کش ‏ها بر سلامت انسان می‌توان به ایجاد نارسایی در تولیدمثل، نشو و نموی جنین، دشواری‌ها تنفسی و ایجاد انواع بیماری‌های مزمن اشاره کرد.

برخی از آفت‌کش‌ها پایداری فراوانی در بافت‌های بدن دارند و درنتیجه وجود باقی‌مانده آن‌ها در طولانی‌مدت اثرات ویرانگری را بر سلامت فرد خواهد گذاشت. این موضوع باعث شده است تا دولت‌ها هر چه بیشتر به پایش باقی‌مانده این ترکیب‌ها در مواد خوراکی اهتمام ورزند و تاکنون پژوهش‌های بی‌شماری در زمینه اندازه‌گیری و گزارش باقی‌مانده آفت‌کش ‏ها در فرآورده‌های کشاورزی انجام گرفته است. یکی از انگیزه‌های پایش آفت‌کش‌ها در فرآورده‌های کشاورزی، بدست آوردن اطمینان از اندازه باقی‌مانده موجود در حدی پایین‌تر از بیشینه باقی‌مانده مجاز (MRL) است.

آزمون باقی مانده ی آفت کش ها در مواد غذایی

مهمترین نکته در انتخاب یک آزمایشگاه حصول اطمینان از کیفیت و صحت نتایج است. معیار دانش پارس که یک آزمایشگاه خصوصی و مستقل می باشد با داشتن گروهی از متخصصان با تجربه آزمایشگاهی در زمینه آزمون های مختلف و همچنین برخورداری از تاییدیه های معتبر ملی و استانی نظیر گواهینامه تایید صلاحیت آزمایشگاه براساس استاندارد ISO/IEC 17025 از مرکز ملی تایید صلاحیت ایران، تاییدیه آزمایشگاه همکار استانی و پروانه بهره برداری آزمایشگاه مجاز از سازمان غذا و دارو و… به بررسی کیفیت و ایمنی این محصولات می پردازد.

آزمون باقی مانده ی آفت کش ها در مواد غذایی در آزمایشگاه GC-MS معیار دانش پارس قابل انجام می باشد.