آنالیز آب آشامیدنی

آزمون های آب:

آب آشامیدنی:

آب آشامیدنی، آبی است، که ویژگی هاي فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و رادیواکتیو آن در حدي باشد که، مصرف آن جهت آشامیدنی عارضه سوئی در کوتاه مدت یا دراز مدت، براي سلامت انسان، ایجاد نکند.

آب معدنی:

آب معدنی به آبی گفته می‌شود که از منبع آب مستقیماً و بدون هیچ تغییر و تحولی بسته بندی می‌شود. این آب بسته به شرایط جوی در فصول مختلف، دارای درصد املاح متفاوت است. به عبارت دیگر در فصول کم بارش دارای املاح بیشتر و در فصول پربارش دارای املاح کمتر است. از این رو کنترلی بر املاح موجود در این آب ها نشده و به همین دلیل مصرف مستمر و بیش از حد این آب‌ها باعث بروز بیماری های کلیوی شده و مصرف حداکثر هفته ای یک لیوان از این نوع آب توصیه می‌شود.

تفاوت آب معدنی و آب آشامیدنی:

اکثر بطری های آب عرضه شده موجود در بازار آب معدنی هستند اما بر روی برخی از بطری ها عبارت آب معدنی به چشم می‌خورد. اما عموم مردم از تفاوت این دو بی اطلاع هستند.
میان آب معدنی و آب آشامیدنی تفاوت اندکی وجود دارد اما هر دو از نظر بهداشت و سلامت آب مورد اطمینان بوده و تفاوت آنها فقط در املاح موجود در آب و طبیعی بودن آنها می‌باشد. ولی به دلیل قیمت یکسان، اکثر مردم از این موضوع بی اطلاع هستند.
برای تهیه آب های معدنی، استاندار های مشخصی تعریف شده است، به صورتی که آب معدنی باید از سفره ها و چشمه های آب معدنی که معمولاً در مناطق کوهستانی، بکر و دور از فضولات انسانی و حیوانی است تهیه گردد، اما برای آب آشامیدنی این استاندارد وجود ندارد و فقط آب باید بهداشتی و عاری از هر گونه میکروب باشد.
کارخانه آب آشامیدنی را حتی می‌توان در کنار یک شهرک صنعتی احداث کرد چرا که در صورت آلوده شدن آب، می‌توان آن را با فرآیندها و تغییرات شیمیایی از هر گونه آلودگی‌ پاک کرد. برای تهیه آب‌های معدنی اجازه استفاده از روش‌های شیمیایی برای تصفیه وجود ندارد، اگرچه آب‌های آشامیدنی به روش‌های شیمیایی و کلرزنی، تابش اشعه Uv و اسمز معکوس تصفیه می‌شوند، اما تولیدکننده در تولید هر دو محصول ملزم به رعایت موارد ایمنی برای مصرف‌کننده هستند و در کیفیت محصول نهایی و سلامتی آن تفاوتی میان آب معدنی و آب آشامیدنی وجود ندارد.
در آب‌های معدنی و آشامیدنی ثبات نسبی مواد معدنی باید احراز شود و پارامترهای معدنی مانند کلسیم، نیترات، سدیم، روی، آلومینیوم و… در آب‌های معدنی باید در چهار فصل از ثبات نسبی برخوردار باشد، در حالی که این ثبات پارامترها در آب‌های آشامیدنی لازم نیست و می‌تواند در هر فصل از سال متغیر باشد.

آنالیز آب آشامیدنی:

منظور از آنالیز آب آشامیدنی، بررسی پارامتر های کیفیت آب شامل TDS،PH، سختی آب، کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، نیترات، سولفات، کلراید، فلوراید، آهن، منگنز و … می باشد. لذا به منظور آنالیز آب آشامیدنی ابتدا باید نمونه برداری صحیحی داشت سپس آنالیز بسته به نوع متغيرها و روش هاي آناليزي كه قرار است مورد استفاده قرار گيرند، اندازه نمونه برداشت شده متغير مي باشد، بـا ايـن وجود به طور تقريبي ميزان آن در حدود 1تـا 5 ليتـر اسـت.

پارامترهای فیزیکی آنالیز آب:

در حوزه پارامترهای فیزیکی آنالیز آب، مؤلفه هایی نظیر رنگ آب، میزان کدورت آب و مقدار PH آب می‌بایست تحت بررسی و آزمایش قرار داده شوند.

پارامترهای شیمیایی آنالیز آب:

پارامترهای شیمیایی آزمایشات آب، مربوط به بررسی آنیون ها و کاتیون های موجود در آب نظیر منیزیم، کلسیم، کلرید و سختی، سولفات، نیتریت، نیترات، فلوراید، هیدروژن سولفوره، آمونیاک و بورات، سدیم، BOD، اندازه گیری اکسیژن محلول در آب یا DO و TOC یا مجموع کل کربن آلی. مقدار هر یک از این آنیون ها و کاتیون ها در آب، می بایست در حد مجاز تعریف شده در استاندارد ۱۰۵۳ باشد.

پارامترهای میکروبی آزمایش آب:

سودوموناس، کل کلیفرم، کلیفرم گوارشی، استافیلو کوکوس، استروپتوکوک مدفوعی، باکتری هترورتروف و… از جمله پارامترهای مهم در آزمایش میکروبی می‌باشند که می‌بایست مقدار موجود آن ها در آب مطابق با استاندارد ۱۰۱۱ باشد.

فلزات سنگین قابل بررسی در آنالیز آب:

فلزات سنگینی که طی آنالیز آب در آزمایشات آب و فاضلاب بررسی می‌شوند عبارتند از آنتیموان، آرسنیک، باریم، کادمیوم، کروم، مس، آهن، جیوه، منگنز، نیکل، سرب، سلنیوم، روی، آلومینیوم، مولیبدن و وانادیم.

مواد آلی مورد سنجش در آنالیز آب:

برای آزمایش مواد آلی موجود در آب با کمک تکنیک های ویژه و مدرن، مقدار موادی نظیر استیرن، ۱ و ۲-دی کلرو اتان، ۱ و ۲-دی کلرو اتن، تری کلرو اتن، تتراکلرو اتن، بنزن، تولوئن، زایلن، اتیل بنزن، استایرن، بنزو (a) پیرن، مونوکلروبنزن، ۱ و ۲-دی کلرو بنزن، ۱ و ۴- دی کلرو بنزن، ۱ و ۲ و ۳-تری کلرو بنزن، ۱ و ۲ و ۴-تری کلرو بنزن، ۱ و ۳ و ۵-تری کلرو بنزن، دی اتیل هگزیل فتالات، هگزاکلروبوتادی ان، دی متوات، ۱ و ۴- دی اکسان، سموم وآفت کش ها، دی کلرو متان، تتراکلرید کربن، BTEX، اکریل آمید، اتیلن دی آمین تترا استیک اسید، نیتریلو استیک اسید، مورد آزمایش قرار می گیرد.

نیترات، متداول ترین آلاینده در آب آشامیدنی شهرهای بزرگ:

نیترات عامل اصلی اختلال در فرآیند اکسیژن رسانی به سلول های بدن است و خصوصا برای کودکان و زنان باردار عوارض جبران ناپذیری را به همراه دارد. نیترات احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد و خصوصا در کودکان شیرخواره که بدن ضعیف تری دارند باعث ایجاد اختلالات جدی می‌شود. نیترات از آلاینده های محلول در آب است که توسط تصفیه خانه های معمولی و یا با کلرزنی قابل تصفیه نیست.

یکی از بهترین روش های تصفیه نیترات، روش اسمز معکوس است.